Eşini ve evini aynı gün kaybeden Şamar, çocuklarının ilgisizliği nedeniyle yalnız kaldı; şimdi tek odalı, depodan bozma bir evde yaşam savaşı veriyor. Adana’nın Yüreğir ilçesinde, Kozan Çarşısı’nın arka sokaklarında derme çatma bir evde yaşayan 72 yaşındaki Mustafa Şamar’ın hikayesi, yürek burkuyor. Gençliğinde sigortasız inşaat işçiliği yapan Şamar, 1976 yılında Güler Şamar ile evlenmiş, yıllarca kirada yaşadığı ahşap evde ailesini geçindirmişti. Ancak 2013 yılında, hayatı bir günde altüst oldu.

O dönem Alzheimer hastası olan eşi Güler Şamar hastaneye kaldırıldığında, evleri sobadan sıçrayan kıvılcımla yanarak kül oldu. Aynı gün, eşinin hastanede acı haberi geldi: Güler Şamar yaşamını yitirmişti. Eşini toprağa verdikten sonra kısa bir süre çocuklarının yanında kalan Şamar, gördüğü ilgisizlik ve dışlanma hissi nedeniyle oradan da ayrıldı. Şimdi yaklaşık bir yıldır bir arkadaşının yardımıyla bulduğu, depodan bozma, tek odalı bir evde kalıyor. 5 bin TL’lik yaşlılık maaşıyla geçinmeye çalıştığını anlatan Şamar, şu sözlerle içinde bulunduğu durumu özetliyor:

“Çocuklarım beni arayıp sormuyor. Başımı sokacak yerim, karnımı doyuracak yemeğim yok. Bir gün ölüp gitsem kimsenin haberi olmaz. Komşularımın yardımıyla ayaktayım.”

“BİR GÜN ÖLÜ BULUNMAKTAN KORKUYORUM”
Mustafa Şamar, tek isteğinin son günlerini insan onuruna yaraşır şekilde geçirmek olduğunu söylüyor. Elektrik kesintileri, yetersiz beslenme ve yalnızlık, onun artık en büyük düşmanı.

“Geceleri karanlıkta uyuyorum. Sesimi duyan yok. Yalnızım, hem de çok yalnız…”

ESNAF SAHİP ÇIKIYOR, DEVLETTEN DESTEK BEKLİYOR
Kozan Çarşısı esnafı, Şamar’ın durumunu yakından biliyor ve destek olmaya çalışıyor. Komşu esnaflardan Ömer Kaya, durumun ciddiyetine dikkat çekerek yetkililere seslendi:

“Mustafa ağabeyimiz gariban. Ne çoluğu var ne çocuğu. Elimizden geldiğince yardım ediyoruz ama bu yaşta bir insanın böyle yalnız kalması yürek acıtıyor. Devletin bir an önce bu duruma el atması gerek.”

YETKİLİLERE ÇAĞRI: BU HİKAYEYE SESSİZ KALMAYIN
Mustafa Şamar’ın yaşam mücadelesi, sadece bireysel bir dram değil; aynı zamanda sosyal dayanışmanın, aile bağlarının ve toplumsal sorumluluğun sorgulanması gereken bir örneği. Yaşamının son demlerinde bir nebze huzur bulması için yardımseverler ve yetkililerin desteğine ihtiyacı var.
Kaynak: Haber Merkezi