O  çocuk kalbini değil, sanatçı algısını da büyütmüş bir yürek!

Ada ile geçen iki yılın sırtında neler yapsak mutlaka bir şey çıkıyor içinden,

Soruları,sorguları,cevapları bitemek bilmiyor.

Her seferinde dünyanın aynasını nasıl izlediğini öğreniyorum.

Bazen, sadece izlemek yetiyor,

Bazı sessizlikler oluyor aramızda ama o yine getiriyor düşlerini susmuyor!

İçindeki hayatın büyük kapıları var.

Bir başka yağmur şemsiyesi gib

Durmadan gürlemek ve onun altında yürümek istiyor.

En çok haksızlıkları ve eşitsizlik gözlemlerini dillendiriyor,yansıtıyor!

Sanatın her alanından gözünü ayırmıyor.

Şiir imgelerini yatay ve dikey düşünmeyi öğrenirken 

Renklerin arkasına yeni bir renk katma arayışında

İletişim dünyasını her açıdan kullanıyor.

Bilmediği şeyleri öğrenme sabrı,

Bildiklerini paylaşma arzusu

Ve toplumsal gerçekçi bilincinden zamanın kaçma şansı yok!

Dün yine ev atölyesinde üç yetişkin insana 

Anında şiir üretti,

benim dinleyin derken güzel sözlerin acısını tuğla yaptı ki

Bize paylaşmak düştü 

Yurdun çocukları yaratıcı saatini elden bırakmıyor...

BİZ  YAŞIYOR MUYUZ?

Biz yaşıyor muyuz? Dünya sallanıyor depremden İnsanlar ölüyor virüs'ten, Ormanlar yanıyor, hayvanlar ölüyor İnsanlar ölüyor, Savaşlar'da çocuklar ölüyor Şimdi;

Bana söyle biz yaşıyor muyuz? Şimdi;

Bana söyle biz yaşıyor muyuz? Kadınlara şiddet var! Kadınlara tecavüz var! Şimdi;

Söyle biz yaşıyor muyuz? Şimdi;

Bana söyle biz susuyor muyuz? Şimdi,şimdi,şimdi....