Bir kez daha merhaba sevgili dostlar!Hepimizin hayatında yeri olan bizi kendimize getiren bize kendimizi bildiren sonsuz kudrete itirafta bulunma olan tövbe!..

Döndüm Allah’ım döndüm/Döndüm kapına geldim/Daim suçumu bildim/Estağfirullah tövbe/Tövbe Allah’ım tövbe

Tövbe dönüştür, safiyete dönüş, arınma, yapılan kötülüklerden pişmanlık duyma, günahlardan uzaklaşma Allah’ın gösterdiği doğru yolda olma kararlılığı ile dua ve niyaz ile Rabbinden bağışlanma dileme ve O’na yönelmektir.

Günahlarımızdan dolayı tövbe etmek farz(Allah’ın kesin emri) dir.

İlk günah Adem babamız ve Havva anamızın yasağı çiğnemesiyle işlenmiş ve ilk tövbeyi de onlar yapmışlardır. Allah onları affetmiştir. Bu da bize şunu gösterir kul günah işler kulluğunu bilir de Rabbine döner ve af dilerse bağışlanır. Yeter ki yapılan tövbe samimi olsun, ciddi ve bir daha günaha dönmeme azmiyle olsun. Yüce

Kitabımız böyle yapılan tövbeye ‘nasuh tövbesi’ demektedir. Mü’minlerden istenen de böyle bir davranıştır.

‘Ey İman Edenler! Allah’a içtenlikle tövbe edin. Belki Rabbiniz sizin kötülüklerinizi örter ve peygamberi ve onunla birlikte olanları utandırmayacağı günde Allah sizi içlerinden ırmaklar akan cennetlere koyar. Onların nurları önlerinden ve arkalarından aydınlatır, gider:’Ey Rabbimiz!Nurumuzu bizim için tamamla,bizi bağışla;çünkü senin her şeye hakkıyla gücün yeter.’ (Tahrim/8)

Cenab-ı Hakkın bir ismi bir sıfatı olarak ‘Tevvab’ tövbeleri çok kabul eden demektir.Biliyoruz ki;günahlarından dönüp tövbe edenleri affedeceğini Rabbimiz ilan etmektedir.Çünkü iyiliğe yöneliş,günahların sıkıntısıyla bunalan ruhlarımızın duruluğa ve aydınlığa ulaşması,her halimizle O’nun kulu olduğumuzu fark etme bilincinin diri tutulması vardır tövbede!..

Bu dönüş insan için Rabbine dönüş, Allah için de cezalandırmaktan vazgeçme anlamı taşır. Öyle olmasaydı zaten affedeceğini bize ilan etmezdi.

Peygamberimiz (as) bize bu konuda da örneklik etmiştir, tövbe etmeye özendirmiştir.

‘Kulunun tövbe etmesinden dolayı Allah Teala’nın duyduğu memnuniyet, sizden birinin ıssız çölde kaybettiği devesini bulduğu zamanki sevincinden daha fazladır.’ (Buhari)

‘Bir kul can çekişmeye başlamadığı sürece Allah Teala onun tövbesini kabul eder’ (Tirmizi)

Mevlana dilince söylersek O’nun kapısı ümitsizlik kapısı değil, her zaman her halimizle gidilecek tek kapı ve o kapının anahtarı da tövbe etmektir.Demek ki

Ümitsizliğe yer yok mü’minin yüreğinde.Bile bile hata da ısrar etme de bu ümidi söndüreceği için hata da ısrar etme de olmamalı hayat algımızda ve kulluğumuzda!..

Gönlü güzel dostlar! Biz tövbe etmeyi şöyle yorumluyoruz. Psikolojinin deneme yanılma yoluyla öğrenme dediğini sanki kul günah işleyerek yahut hata yaparak birebir yaşıyor ve öğreniyor. Bu öğrenme etkin bir öğrenmedir aynı zamanda. Başkasının yapma demesi insana bazen çok etki etmeyebiliyor. Fakat kendisi yaşayarak deneyim kazanınca tehlikenin boyutunu daha iyi anlayabilir. Kim bilir belki de siz hiç günah işlemeseydiniz biz sizin yerinize günah işleyecek ve tövbe edecek topluluklar yaratırdık buyurması Mevla’nın bizim bu espiriyi anlamamıza yönelik olabilir.

Rahmeti anlamak, rahmete koşmak, günahla zedelenen gönül dünyasını onarmak…

‘Rabbini hamd ile tesbih et ve O’ndan mağfiret dile. Çünkü O,tövbeleri kabul edendir.’ (Nasr/3)

‘…Ancak tövbe edip durumunu düzeltenler ve gerçeği açıkça ortaya koyanlar kurtulmuşlardır. Çünkü ben onların tövbelerini kabul ederim. Zira ben tövbeleri çok kabul ederim, çok merhamet ederim.’ (Bakara/160)

Ümidi verene koşmamız ve asla ümidimizi kaybetmememiz dileğiyle efendim!