Bir kraliçe öldü.

Dünya insanlığı yalanı gördü.

Bir yüzyıldan 

Bin yüzyıla 

Bitmeyen karanlık eller,yüzler,sesler!

Ama,masum bir kadın öldürüldü.

Saçın'daki güneş ömrüydü.

Gözlerin'deki ay gülüşüydü.

Yüzündeki gökyüzü kalbiydi.

Şimdi;

İnsanlık ayak'ta,

Onu bağrına basıyor.

Şimdi;

İnsanlık canında,

Onun'la direniyor.

Bir kraliçe öldü kime ne?

Bir masum kadın öldürüldü yüreklerde!

Şimdi;

İnsanlık kardeş oluyor.

Umut örüyor.

Şimdi;

İnsanlık zalimlere 

Boyun eğmiyor.

Şimdi;

Yeryüzü Çocukları uyanıyor.

Yaşam sofrası kuruyor.

Şimdi;

İnsanlık tarihi 

Yeniden yazılıyor!