İZMİR'E AĞIT...

Bu ne çaresizlik gardaşım 

Bu nasıl yıkım;

Bu kadar acıyı hak etmek için ne yaptık?

Doğan Apartmanı'nda ölüm kol geziyor,

Rıza Bey'den umut istiyoruz,

Elif can Atmış beş saat sonra gülüyor!

Zeynep can köpekleri siz bırakın, ben kedi gibi miyavlarım diyor;

Her yanımız acı okyanusu

Bir korona virüs belası aramızda dolaşıp dururken 

Şerefi kalmamış müteahhitler pazarında can derdinde ülkem!

Peki, o kadar özel vergiler toplandı ne oldu onlara?

Tünelin ucundan bakıyoruz;

İçerde kalanların türküsü bağrımızda yanıyor,

Vatan bayrağı derman dağıtırken 

Merhem insanlar ordusu Bayraklı toprağında mucize oluyor

Memleket kokusu ekmek dağıtıyor!

Kahraman kurtarıcılar şahlanıyor halkın omzunda 

Bizi bize katan acılar siliniyor,

Yarına acil servislerde kalmayan çocuklar güneşi doğuyor;
Ne doların yükselişi

Ne Amerika seçimi

Ne ekonomik kriz gerçeği 

Millet, kardeşliğini yıkamıyor!

Vatan sofrasından alkışlar acıları sararken 

Türkiye, Ayla'nın kurtuluşunda moral buluyor....

 

FOTOĞRAF: Lütfi Özgünaydın

Önceki ve Sonraki Yazılar