1990'ların ülkemizde ve dünyada esen rüzgarlarında büyük hesaplaşmalar ve yıkımlar yaşatması kehanet değildi!

O günlerin yurdun başına örülen çorapları ve siyasetin açmazlarında 

Bir gelecek köprüsünde yine acılar ve kayıplar olacaktı ki

Cem Karaca ile TRT için Raptiye diye bir programa başladık.

Ve Oğuz Aral ustamızın evindeyiz çekim öncesi ve sonrası düşündüğüm birçok şey oldu.

İşte; Ülkemin o deha bilgesi ve mizahçısının insanlık sofrasında olmanın mıutluluğu büyük bir tarihi buluşmaydı!

Latif Demirci gibi onlarca insan onun sevgisinde onun bayrağında hayatlar kurdu,dergiler çıkardı.

En yakın zamanda Kaan Ertem kardeşimin beklenmeyen acısı içimizi yaktı bitirdi!

Latif Demirci kendi çizgisinde felsefi derinliğinde yaşam verdiği karakterlerle halkının nabzını elinde tutanlar arasında oldu hep!

Karikatür estetiğinin kaçınılmaz püf noktaları var.

Sözün şahlandığı yer ile çizgilerin rövanş aldığı renkler ışığını yakalamazsa eksik kalırdı.

60 yıllık çizgiler tarihinde duran binlerce sayfanın 

Cumhuriyet öncesi kalemler savaşı ve sonrası yaşanan tradejiler sayfası tarih içinde yerini koruyor.

Latif Demirci dünya edebiyatına başka yelkenler açan bir algının çocuğu olduğunu kanıtlarken 

Bazen ters köşe çizimlerinden geri durmayan politik hicivleri aynı zamanda 

Bir aydın olmanın getirdiği sorumlulukla ilgili yoksa ucuz bir alaysı çizimler sayfası değil!

Türkiye derdine düşmüş,onun iç cephesinde kurşunlarını fener yapan asil sanatçı!

Ya da iç seslerin boğulduğu günlerde tavrını esirgemeyen Muhliz Bey,Arap Kadri.

O gülüşündeki ıslığa bakın göreceksiniz özgür bulutlarını!

Türkiye politik tarihinin omurgasında olup bitenlere gözünü ve yüreğini kapamayan Latif Demirci 

Tanıklığında hayatının her karesinde üzerine düşen soruları sormadan edemiyordu.

O sorguların bedellerini haksız ödeyenlere karşı kalkan olan çizgileri

O acımasızlıkları yaşayan insanların yanında duran gerçek aşkı kalemi durmak bilmiyordu.

Nasreddin Hoca'nın en güzel çocukları arasındaydı!

Biraz Kemal Sunal hazır cevaplığı biraz Şener Şen ciddiyeti rollerinde yıkanan 

Bir o kadar meddahların sahnesine çıkan görkemli yurdun kalemi olmuştu!

Onu sonsuzluğa uğurlarken 

Onun bıraktığı yüzlerce emek aşkı çizgileri 

On binlerce çocuğun belleğinde tarih dersi olarak yaşayacaktır.

Ondan kalan kitapların şimdi yeni dersleri ve sınıfları açıldı ki

O aramızdan ayrılan bir beden sadece ama ruhu ve yaratıcı zekasındaki insanlığı doğduğu toprakların mirası arasında!

 

LATİF DEMİRCİ ŞİİRİ MİZAH AYNASI 

Labirentleri aşan yeryüzü sabahların 

Aşkının renklerini yazan kalemine sarılırken 

Tarihin ekmek kokusu fırınında 

İnsanlık deryasına yakın bir yıldız 

Fi tarihi yok artık!

 

Demiri döven alınteri saatler

Eskimeyen gerçekler atlasında 

Masallar kitaplığına gerçek terazisi

İnadına gülen gözlerin 

Rövanşı kadar 

Cesareti gökyüzü 

İmkansızlıklar serenadı durmazken!