Özüne yaslanan insanların 

Ömrüne baktığınızda 

Öykülerinin insanlık atlası akar

Önce şaşkın kalırsınız!

Ölümüne yaşanan dar günlerin 

Öykülerinin kahramanı gibi

Özlemleri olan insanların limanı

Ömer Özgeç saatini sormaz mı?

Övgüleri hak etmez mi?

Öncüsü olduğu sanatına alkış olunmaz mı?

Öpülen çocukluk sofrası anılmaz mı?

 

Ömer Özgeç alfabesine mızıka düşerken 

Öyle geçip gitmek yok ki

Örtünen notaların tozu durmaz artık!

Öteki dünyanın cenneti sorgulanırsa 

Öfkesi çoğalan sevgi yetişir imdada 

Ömer Özgeç sahnesine gelenler 

Örnekliğin rotasında yolunu seçer!

Ödleri kopanlar vardı insanlık davasında 

Ökçesi delik çocukların divanından kaçamazlar

Öbek öbek sıralanan kartallar şahlanır 

Önemsiz rüzgarlar geçer gider!

Ömer Özgeç kardeşi Victor Jara'ya mektup yazar.

Özüne gelene zaman tüneli cevap verir!

Öğrenilen okul anahtarında armonisi insan onuru 

Öğretilen gerçek aşkının gülüşünde insanlık maratonu 

Ömer Özgeç'i nerede yatacağını söylemez mi?

Ömer Özgeç'in şairlerini ödüllendirmez mi?

Ömer Özgeç'in Ayten Özgeç'e sevda akorları biter mi?

Ömer Özgeç deryasında çoğalan Güneş Özgeç notaları düşlerine koşmaz mı?

Ömer Özgeç'in özgeçmişini memleket bayrağına bırakmaz mı?

Öyle suskunluklar çoğaldı ki

Öyle salgınlar mutsuzluğu yaşandı ki 

Öyle ya da böyle onun sanat felsefesine gelen ferman içimizde hala 

Ömer Özgeç tarihinin müzik sayfası yurdun yeryüzü kalbinde yıkanıyor.

Özgürlüğün senfonisi susmayacak bir sol portre kadar uçurtmasını bırakıyor!

Ömer Özgeç'i dinlemenin davetine yürüyelim mi?

ÖMER ÖZGEÇ  VAR YA 

Özlenen dünya

Masum insanlığı arar

Ertelenen adalet olur mu?

Renkleri  bahçesi çığlık çığlığa

 

Öykülenen umut haritası

Zarını atan donkişot 

Geciken bir gemi limansızlığı

Elenenlerin yıkılan tarihi

Çağrısını yapmaz mı?