İnandığımız notaları yaktılar!

Limanlarımızın orkestrasında insanlık umuduna 

Yarının korkusuzluğuna armoniler yazdık ki

Aşkın arjesi bizi koruyordu!

 Sonunda ne olduysa olmuştu ve değerimiz düştü bit pazarına

Tükenen emek saatlerimizin ışığında çare ararken 

Etrafımızdaki virüslerden medet ummamız boşunaymış meğer!

Terk edilen insanlık armonilerindeki faturalar bize kesiliyormuş

İtibarsızlaştırılan sanatçıların suçu ne olabilir ki?

Kalbimdeki onuru yaşatırken  yalnızlığım tanrıya kaldı!