SANATI GÜLDÜREN SANATÇI RASİM ÖZTEKİN

Dünya Emekçi Kadınlar gününün ışığını yaşarken 

O acı haber canımıza bir kurşun gibi girdi!

Rasim Öztekin tiyatro sanatının en masum ustası olduğunu

Genç yaşında kanıtladığında herkesi şaşırttı.

Belki, İsmail Dümbüllü bile en çok ona gülüyordur.

Ya da Ferhan Şensoy ağa ne yaptın öyle diye nazire ederek,

Sahneye davet etmekten vazgeçmiyordu.

 

Gerçekten içimizden bir tel koptu.

O genç yaşta kalbini kazandığı ülke insanlarının feneri

Bir o kadar her evin babası,kardeşi,arkadaşı,candaşı oldu.

Mesele televizyonlarda aldığı reyting değil!

O insanlığın nasıl reytin yapması gerektiğini öğretiyordu adeta.

 

Yurdun krizlerini,iç çekmelerini,suskunluklarını

Küçük ama büyük repliklerin dil altındaki vurgusunda 

Rövanş sahnelerinin nefesini elden bırakmıyordu.

Yeşilçam'ın bilge abisi Sadri Alışık ile gizli gizli buluşup 

Tiyo'lar aldığını söyleyenler oldu.

Çünkü, dünyanın vahim halini  bu kadar güzel gülme ile anlatmak

Ustalık istiyordu!

Nasreddin Hoca'nın aynası kırılmasın diye 

Tiratlarında kardeşim;

 Bastığın topraklara dikkat,işaretini hep gösteriyordu.

 

Modern meddahlığın kralını bir çok filmde kanıtlarken 

Tarihin çocuklarına armağanlar bırakan ıslığı

Memleket kokusu gibi

Kiremit uçuran oluyordu.

 

Şimdi; 

Kurduğu sanat köprüsünden alacaklı giderken

İnsanlık saatinin sahnesinde bize gülüşünü bıraktı.

Charlie Chaplin'nin kardeşleri sokağında yürüyorum 

Karanlıkta kalırsanız oraya gelin sayfasını yazmış

Münir Özkul sofrasındaki 

Bakırköy Özgürlük meydanında anıtlaşanlar bahçesindeyim!

 

Rasim Öztekin kalemine düşen umudun izni ile

Bir yazı yazma acısı ve sevgisi yetmedi 

Ama, insanlık aşkının yeryüzü çocukları 

Onu bağrına basarken onu çok arayacağını biliyor!

İnsanlık notalarının alkışı için

Sen çok yaşa!

RASİM ÖZTEKİN ŞİİRİ

Rahatı kaçsın sahnenin tozunda

Ansızın arkadaşlar korosu kuruyorum

Sözlerin ezberini bozun

İstanbul zilini çaldı!

Meydanları boş bırakmayan bir çocuk canı

 

Özlemlerini gerçekleştirsin artık!

Ziyan olmasın zamanın alnındaki güneş

Tanıdık dostlara haber uçurdum

Emeklerimiz yangınlar söndürür sanatın ormanı var.

Kimsesiz kalmayacak sahnelere çıktık ya!

İnadına yaşamak gibi aşkın çocukları

Nasıl gülmem evrenin çilesine nasıl!

Önceki ve Sonraki Yazılar