Akın Ok
SANATI GÜLDÜREN SANATÇI RASİM ÖZTEKİN
Dünya Emekçi Kadınlar gününün ışığını yaşarken
O acı haber canımıza bir kurşun gibi girdi!
Rasim Öztekin tiyatro sanatının en masum ustası olduğunu
Genç yaşında kanıtladığında herkesi şaşırttı.
Belki, İsmail Dümbüllü bile en çok ona gülüyordur.
Ya da Ferhan Şensoy ağa ne yaptın öyle diye nazire ederek,
Sahneye davet etmekten vazgeçmiyordu.
Gerçekten içimizden bir tel koptu.
O genç yaşta kalbini kazandığı ülke insanlarının feneri
Bir o kadar her evin babası,kardeşi,arkadaşı,candaşı oldu.
Mesele televizyonlarda aldığı reyting değil!
O insanlığın nasıl reytin yapması gerektiğini öğretiyordu adeta.
Yurdun krizlerini,iç çekmelerini,suskunluklarını
Küçük ama büyük repliklerin dil altındaki vurgusunda
Rövanş sahnelerinin nefesini elden bırakmıyordu.
Yeşilçam'ın bilge abisi Sadri Alışık ile gizli gizli buluşup
Tiyo'lar aldığını söyleyenler oldu.
Çünkü, dünyanın vahim halini bu kadar güzel gülme ile anlatmak
Ustalık istiyordu!
Nasreddin Hoca'nın aynası kırılmasın diye
Tiratlarında kardeşim;
Bastığın topraklara dikkat,işaretini hep gösteriyordu.
Modern meddahlığın kralını bir çok filmde kanıtlarken
Tarihin çocuklarına armağanlar bırakan ıslığı
Memleket kokusu gibi
Kiremit uçuran oluyordu.
Şimdi;
Kurduğu sanat köprüsünden alacaklı giderken
İnsanlık saatinin sahnesinde bize gülüşünü bıraktı.
Charlie Chaplin'nin kardeşleri sokağında yürüyorum
Karanlıkta kalırsanız oraya gelin sayfasını yazmış
Münir Özkul sofrasındaki
Bakırköy Özgürlük meydanında anıtlaşanlar bahçesindeyim!
Rasim Öztekin kalemine düşen umudun izni ile
Bir yazı yazma acısı ve sevgisi yetmedi
Ama, insanlık aşkının yeryüzü çocukları
Onu bağrına basarken onu çok arayacağını biliyor!
İnsanlık notalarının alkışı için
Sen çok yaşa!
RASİM ÖZTEKİN ŞİİRİ
Rahatı kaçsın sahnenin tozunda
Ansızın arkadaşlar korosu kuruyorum
Sözlerin ezberini bozun
İstanbul zilini çaldı!
Meydanları boş bırakmayan bir çocuk canı
Özlemlerini gerçekleştirsin artık!
Ziyan olmasın zamanın alnındaki güneş
Tanıdık dostlara haber uçurdum
Emeklerimiz yangınlar söndürür sanatın ormanı var.
Kimsesiz kalmayacak sahnelere çıktık ya!
İnadına yaşamak gibi aşkın çocukları
Nasıl gülmem evrenin çilesine nasıl!