Akın Ok
SANATIN AYLA AKSOYOĞLU ELİ
Anlamsızlıklar tarihinde kalan bir çığlık gibi
Yangınların sönmeyen dünyasında doğarken
Ladesine girilen ne zamanlar yitip gidiyor renklerinde
Aman vermeyen yüreğin içerden damlaları savaş tualine
Akıl almaz düşlerin davetini sanat avuçlarında yapmaz mı?
Kimilerinin hazıra konduğu dünya sancısındaki ihanet gibi
Sorgulanır bütün renkler kimsesiz kalan beyaz kokusu
Ormanında yaprak açan umut tohumları kadar dirilirken
Yeryüzüne düşen alınteri nehrinde durmazsa
Onu onaran Ayla Aksoyoğlu fırçası aurasının nöbetinde
Görkemli sanat çocukları doğsun diye devrim fırçası belki!
Laleler boynunu eğmeden evren kağıt gemiler yapıyor
Uyanan resim güneşinde yıkılmayan perspektifler için zilini çalarken