Ud mızrabı seslenir;
Uzak kalan ezgiler,
Umarsız saatler 
Uğramaz güneşine,
Uslanmaz kalbin insanlığı;
Ümitlerin eline evren notası akar!
İşte, o yazmaya başlar öğrenci gibi
Bütün çocuklar kapı da bekler.
O derse başlasın umut çoğalsın saatine girer.Her akor içinden çıkar yaşam tanıklığındaki aşkın ekmeği olan zaman tüneli.Dersler sadece gündüzün alnında değil, gecenin can suyuna sayfalar açar.Yok sayılan ne varsa ezgi olur.Biraz kalem kokusu güzelliği biraz melodi coşkusu yazdırır emeğini.
Kimseyi beklemeyen yeryüzü işaretine nota veren Elif Senem Olgun bırakır eserlerini.
Öğretmen olmanın büyük yükünü sanatının içinde    dağıtır durur.
Aşkın emaneti yurdun sofrasını kurar.Her çocuk sanatın okyanusuna açılır.Korkuya yer yoktur, sanat bahçesinin toprağında ki 
O evren masalı sol anahtarına tebeşir tozu olmuş yılların görkemi kadar nefes alır.

Elimde zaman
Leylak kokusu
İnsanlık kalbi
Fener tutar

Susmadı yıllar
Eledim umudu
Niyetim vefa
Ezberler bitti
Merhamet çaldı

Onlarca sevgi
Lirik şarkıma  
Günler  verdi
Unutulmaz artık
Nar-ı aşk rüzgarı