“YEŞİL PENCERENDEN BİR GÜL AT BANA”

Gülün her çiçekten çok suya gereksinimi var. Şairler, aşkın gözyaşlarını gülün köklerine bağlamışlar. Hele yaprakları üzerine de çiğ taneleri, şebnemler düşerse, varın seyredin gülün güzelliği. Dikeni, dalı, yaprağı bile güzeldir. Tazelik, körpelik, incelik, narinlik, nazlılık, hepsi bir arada… Ahmet Muhip Dranas ne güzel anlatmış:

Yeşil pencerenden bir gül at bana,

Işıklarla dolsun kalbimin içi.

Geldim işte mevsim gibi kapına

Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.

Açılan bir gülsün sen yaprak yaprak

Ben aşkımla bahar getirdim sana;

Tozlu yollarından geçtiğim uzak

İklimden şarkılar getirdim sana.

Şeffaf damlalarla titreyen, ağır

Koncanın altında bükülmüş her sak.

Seninçin dallardan süzülen ıtır,

Seninçin karanfil, yasemin zambak...

Bir kuş sesi gelir dudaklarından;

Gözlerin, gönlümde açan nergisler.

Düşen öpüşlerdir dudaklarından

Mor akasyalarda ürperen seher.

Pencerenden bir gül attığın zaman

Işıkla dolacak kalbimin içi.

Geçiyorum mevsim gibi kapından

Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.

Türk kültür hayatına gül güzellikler ve zenginlik getirmiş. Bu güzelliklerden yararlanmasını bilen halkımız, gül ile ilgili onlarca atasözü ve deyim üretmiş. İşte bir kaçı şöyle:

Gülü seven dikenine katlanır.

Gül çengelsiz yar engelsiz olmaz.

Gülüne bak, goncasını al.

Gül güdük kokusu güzel, servi büyük yapısı güzel.

Gül dikenli ağaçta biter.

Gül gibi geçinmek.

Güldükçe yüzünden güller açılmak.

Güllük gülistanlık.

Gülün kadrini bülbül bilir.

Gülü yâd ettikçe bülbülün feryadı artar.

Sevgili güldükçe güller açar yüzlerinde. Ve o güllerin üzerine gül koklanmaz. Ufak tefek kusurlar hoş görülmelidir, çünkü gül dikensiz olmaz. Gelinlik kızlar ve evlenme çağına gelmiş delikanlılar güllü çorap giyerler. Evlenme çağına geldiklerinin işaretidir. Gül şeklinde örülen oyalara ise gül oya denir. Gül manilerimizde de vücut bulmakta:

Altın yüzük var benim

Parmağıma dar benim

Senirkent'in içinde

Elâ gözlü yâr benim

Ay doğar sini gibi

Sallanır selvi gibi

Ben yârimi tanırım

Isparta gülü gibi

Güle serdim güle serdim,

Gül mendili güle serdim,

Gül topladım gül yanaktan,

Al gülü gülşene serdim...

“Gül yolladım gül yolladım,

Gülü gülüme yolladım,

Bülbül güle dem dökerken,

Ben gülüme gül yolladım.”

Yarınki yazımda sizlere acıklı bir öykü anlattıktan sonra yine sözü güle getireceğim.

Önceki ve Sonraki Yazılar