Cahit Sıtkı, Otuz Beş Yaş” şiirinde “Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; / Gittikçe artıyor yalnızlığımız, “demişti. Otuz beş yaşın iki katı üzerine eklemeler yapınca, Gözden ve gönülden uzak oluyor, ya da hissediyorsunuz. Hele hele bizim meslekte, hatır, gönül, vefa değirmeninde öğütülmüş ve rüzgârın önünde savrulmuşa dönüyorsunuz. Varlığımız yokluğunuz bir elektrik düğmesine bağlanıyor. Biri çeviriveriyor, bitiyorsunuz.

Ve Babıali’de bir çınar daha devrildi. Ustalarımızdan Ergin Konuksever’i kaybettik. Mesleğimizin kahramanıydı. Çok fotoğraf paylaşmak istedim. Düşündüm benden özge kime ne. Bir anı olsun diye yalnız biri ile yetindim. Soldan sağa doğru, Ergin Konuksever, Behiç Kılıç, Engin Köklüçınar, Rauf Denktaş, Kenan Akın, Zeynep Gürcan ve Ahmet Özdemir. Bu fotoğrafta, Engin Köklüçınar, Zeynep Gürcan ve ben hayatta kalmışız. Gidenlere rahmet, kalanlara ömür diliyorum.