Emekler sahnesine sayfalar açarken düşünüyordu 

Rüyaları yıkılmış insanlık içinde zaman durmamalıydı!

O yakasına astı sanatının yıldızını yürüdü hızla

Limanlarında yangınlar sönsün ve cevaplar verilsin diye 

Kaçıncı yıkımlardan geçmişti sanatın kaleleri!

Eylemlerini yazan tarihin zulasından çıkacaktı rehberin eli

Sözlerin tiyatrosunu insanlık ordusuna katan aşkını küllendirerek

Kalbinin coşkusunu adım adım taşıdı evrene

İnkarı yoktu gerçeklerin alnında

Nehrin maratonunda hepimizin damlası olması sanatımızda akıyor hep!