İktidar erkini Cumhurbaşkanı şahsında temsil eden üç parti, muhalefet kanadını temsil eden eski ve yeni partiler.

Bizlere kadar dokunan bir muhalefet örgütlenmesi yapmıyorlar.

İktidar erkinin adayı belli.

Muhalefet ise, ne bir isim üzerinde, ne de seçim taktiği konusunda bir anlaşma zemini henüz göstermiyor.

Üstelik, siyasi tarihimizde böylesine milleti sıkıntıya sokmuş süreçte, iktidar kanadından çok daha fazla muhalefet kanadında istifalar, anlaşmazlıklar, yeni parti kurmalar var.

Birkaç yıl öncesine kadar 18 yıllık iktidarın sorumluluğuna katılmış olanların kurtarıcı rolleri ise, gerçekten içler acısı.

Peki iktidar ve muhalefetteki böylesine alışılmamış, her gün bir yenisi ile milleti şaşırtan aymazlığın siyasi tarihimizde şimdiye değin görülmemiş bir temel nedeni olmalı.

Bu temel neden veya en azından nedenlerden birisi, iktidar ve muhalefetin siyasal erk merkezlerinde siyasi birikim, deneyim, liyakat, ahlak sahibi olan kişilerin yer almasını engellemesidir.  

Bu nitelikte olan kişiler, kadrolar çemberin dışına adeta sürülmüştür.

Üstelik bugün çemberin dışına sürülenlerin yalnız niteliği değil, niceliği de küçümsenmeyecek düzeye ulaşmıştır.

Ağdalaşmış kirli, gizli kapaklı ilişkiler içinde siyasetçiler örneklerinde görüldüğü gibi, birbirine çelme takmakta, birbirlerine en ağır  suçlamalar yapmaktadır.

Onları gittikçe daha çok batağa sürükleyen bu süreçten tek çıkış yolları çemberin dışına itelediklerini devşirmek değil, onların ne dediğini inceleyip, dinleyerek  kendilerine çeki düzen vermeleridir.

Kendisine çeki düzen vermeyenleri düzelten bir siyasi iklimin içinde yaşayanların da olduğunu bilmek gerekir.

Çünkü Cumhuriyetimiz yalnız "en az namussuzlar kadar cesur namusluları" değil, siyasetin her türlü boyutunu gayet iyi bilen siyasetçilerimizi de yetiştirmiştir.

Unutmayalım. Başlangıçtaki çıkış maratonun sonunu belirlemez.