Suçu hep kalbimizde buluruz. Yüreğimizi ısıtan, sevip sevdiren, bizi heyecanlandıran, aşık eden duyguların kaynağı olarak onu görür, onu suçlarız.

Duygularımız, arzularımız yontulmamış istençlerimizdir.

Duygularımızı kontrol eden, onları kabul edilebilir şekle sokan aklımızdır.

Beynimizde cereyan eden rüyalarımız, çözümlenemeyen bir başka alanımızdır.

Elimizde değildir rüyalarımızı kontrol etmek.

Ama zihnimizde hayal ettiğimiz düşlerimizi düşünceye dönüştürecek fikirleri akıl süzgecinden geçirerek, mantık terazisinde tartarak, kontrol edip gerçeğe dönüştürmek için adım atabiliriz. Bu eylem de akıl işidir.

Söz söylemek, konuşmak insani bir eylemdir. Duygularımızı dile getiren dilimizden çıkan sözler usumuzca evirilemeden çıkarsa, zararını bizler çekeriz. Sevdiklerimiz, toplumumuz, insanlık çeker.

Sözümüzü tartarak konuşmak, “iki dinleyip bir konuşmak” insan olmanın bir gereğidir. Bazen konuşmamak gerektiğine de akıl karar verir “Söz gümüşse, sükût altındır.” sözünü atalarımız boşa dememiştir. Toplu yaşamayı yaşam biçimi olarak gören bizlerin insanlaşmamızı sağlayan biricik şey aklımızdır.

Aklımızın doğru kararlar verebilmesi; bizim bilgi birikimimizin zenginliğine, çok yönlü tecrübe ve eğitimine, dini ahlaki vicdani ve insancıl değerlere sahip bilinçte olmasına, hak ve adalete saygılı olmasına bağlıdır.

Eski bir takvim yaprağında okuduğum şu sözü sizlerle de paylaşmak isterim.

“Düşünmeden konuşmanın cezası, düşünmeye mahkum olmaktır” ne kadar güzel söylemiş…

Bundan yaklaşık yedi yıl kadar önce 2014 te yazdığım konumuzla alakalı bir şiirimi sizlerle paylaşmak isterim.

Öfkem Kılıç Gibi Çıktı Kınından

Öfkem kılıç gibi çıktı kınından

Aklım isyan etti dur dedi bana

Eğer geçeceksen tatlı canından

Kılıcı kendine vur dedi bana

 

Hırs ile kalkıp da eyleme zarar

Kötülük getirmez kimseye yarar

Düşünüp vermeli mantıklı karar

Düşünce aydınlık nur dedi bana

 

Öfke bir denizdir durmaz kabarır

Aldanır rüzgâra ziyan çıkarır

Sonunda durulur sukuta varır

Saati zamana kur dedi bana

 

Bakıp da ibret al keskin sirkeye

Türlü türlü zarar verir çevreye

Sinirler gelmeden yüksek evreye

Sabırdır kaleye sur dedi bana

 

İRADİ mutluluk huzur ararsan

Hatırın sorarlar hatır sorarsan

İnsanları üzüp gönül yıkarsan

Atılmaz dünyada tur dedi bana

İRADİ (İsmail Aydoğmuş)