Farz ediniz ki, annem beni bir sinema salonunda doğurdu...

Farz ediniz ki, ben doğar doğmaz filmlerden anlayacak kadar zeki bir vatandaşım...

Ve işte perdede oyun başladı:

Birinci Film:Harb-i Umumi'de amerikan askerleri muharebeye gidiyor.

"Yaşasın Amerika" diye bağırıyorlar ...

"Amerikan ordusu",hürriyet ordusu diye haykırışıyorlar.

Amerikan bayrağı dalgalanıyor...

Amerikan kızları şarkı söylüyorlar...

Amerikan papazları herkese yardım ediyor...

Amerikan delikanlılarıyla Amerikan dilberleri öpüşüyorlar...

Perdede iki saat,

"Yaşasın Amerika!" propagandası yapıldı.

Demek:Beni Annem, Amerika'da bir sinema salonunda doğurmuş.

 

İkinci Film:İngiliz ordusu Sudan'ı istilaya gidiyor.

"Yaşasın İngiliz Ordusu!" diye perdede bağrışıyorlar...

İngiliz zabitleri dünyanın en iyi insanlarıdır.

Sudanlılar hunhar vahşilerdir.

İngiliz bayrağı dalgalanıyor.

İngiliz zabiti,ingiliz dilberleriyle öpüşüyor.

Sudanlılar mağlup oluyor...

İngiliz imparatorluğu haşmetlidir!...

Propagandası yapılıyor...

Demek: Annem beni,İngiltere'de bir sinema salonunda doğurmuş...

Üçüncü Film:Fransız ordusu Arapları kovalıyor.

Fransız bayrağı dalgalanıyor,fransızca konuşuluyor,iki saat...

Fransızlar,Arapları yeniyorlar,fransızlara dost olan Arap şeyleri iyidir...

"Fransızlarla kavga eden Araplar kahrolsun!...

"Yaşasın Fransa!"...

Demek: Annem beni, Fransa'da bir sinema salonunda doğurmuş...

Fakat,hayır iki gözüm, ne Amerika'da, ne İngiltere'de, ne de Fransa'da doğurmadı annem beni!

Beni Annem Türkiye'de;İstanbul'da Beyoğlu sinemalarının birinde doğurdu...

Ve bana mütemadiyen:

"Yaşasın Amerika!...Yaşasın Fransa!...Yaşasın İngiltere! diye 

Türkiye'de ,İstanbul'da ,Beyoğlu sinemalarında bağırdılar...

Fakat çok şükür ki benim bir sinema salonunda doğduğum faraziyedir...

Fakat ne yazık ki, ne ayıp ki, yedisinden yetmişine kadar bütün İstanbul halkı bu filmlerle terbiye görüyor...

Elimden gelse bu filmleri, bir casus gibi tevkif eder,kurşuna dizerdim...

NAZIM HİKMET RAN

Yenigün 2/5/1931