Bir Şair'in yeryüzü saatini durduramazsınız!

Çünkü, evren deryasını akan duaları insanın masum çocukluğuna,

Gülay Sormageç;

İslam Uygarlığının kültürüne emek veren bir insanlık aşığı ki

Nerede çocuk kalbi kırılsa elleri durmaz!

Yüreği susmaz bir orman rüzgarı kardeşliğini çağırır.

Ne zaman ülke de bir şehit olsa ilk ön cephe de onun kalemi yazar.

O sessiz kalmaz bütün acıların anası olur!

Bu güne kadar gözü yaşlı 

Yurdun bağrında direnen güneş savaşcısı

Bir o kadar sorgulayan yiğit ülke anası.

Bazı düşler kurar şairler insanlık çıtası yükselsin diye

Bazen düşmanları çoğalır,

Ama sonra gelir hepsi o hayallerin ,sözlerin peşine düşer!

Hangi şairin sayfası insanlığı etkilememiş olsun ki?

Ya da o şiirlere imrenerek bakan 

Zalimlerin uykusuzluğu olmaz mı?

Çok geç kalınmış umutlara bile çare olur şiirin masum ekmeği

Hep bir yol açar tarih tarlasında

Büyüler gerçek aşkının dağlarına çıkarır!

Gülay Sormageç dilinde duran merhamet özneleri yaşam tanıklığı

Aynı zamanda bizlere gelen bir çağrının insanlık damlası,

Anadolu'dan nasıl ki

Ozanlar feryadı akıyorsa 

Öncü Kadın Şairlerin yeryüzü haritasına bayrağı yükselir!

Bir ülke kadın sanatçılar,şairler çıkarıyorsa 

Orada yarının uygarlık tuğlası örnek olmuştur.

Her dilin canına can katan

Her coğrafyayı insanlık yapan aynalar vardır!

Onların çeşmesini dünya nefesi yapan bütün şairlere

Neler borçluyuz ki

Onların alacaklı olduğunu sadece evren yıldızı bilmez

İnsanlar da öğrensin ki

Şu dünyanın ipine un serenlerle,

Bu kainatın kalbi olanların farkı anlaşılsın!

Tıpkı Gülay Sormageç şiir feneri gibi

EKSİLİYORUZ

Her gün eksilerek gidiyor kervan;

Bunun adı salgın,

Büyüdükçe büyüyen bir yangın,

Koparıyor sevdiklerimizi,

Alıp götürüyor bizden,

Ölümün acı sesi yükseliyor en tizden,

Takdir Allah’dan,

Tedbir ise kuldan,

Kim bilir kaç can geçecek!

Bu yoldan...

Evhamlar içinde ruhumuz;

Tedirgin

Kimisi boş vermiş,

Kimisi halinden bezgin,

Bir sis bürümüş önümüzü,

Kalktığı vakit ne bırakacağını,

Yürek nasıl sezsin?

Tadı kaçtı ;

Muhabbetin,

Çayın, kahvenin,

Ayrılıkların açtığı yaralarsa çok derin!

Umulmadık anda vedalar,

Paramparça dilden dökülen dualar!

Ve;

Mahşere verilmiş mühlet,

Hasret içinde hasret yürek dağlar!

Göz ağlar;

Öz ağlar,

Ana, baba, akraba, dost;

Bilip, bilmediğimiz insanlar!

Önceliklerimiz neydi?

Önemsediklerimiz ne?

Eksiliyoruz;

Eskiyoruz,

Sesliyoruz,

Gözlüyoruz,

Gönderdiklerimizi çok ama çok özlüyoruz

Gülay SORMAGEÇ

 

 

أكين موافق

OK AKIN ترجمة

ÇEVİRİ غولاي سورماج

SORMAGEÇ GÜLAY

 

MUSTAFA KEMAL ATATÜRK’E VİCDAN VE VEFA TÜRKÜSÜ

لمصطفى كمال أتاتورك وفيكدان وفيفا التركية

 

 

أنت بطل شعب

Bir halkın kahramanı sen

قلب الأناضول

Anadolu yüreği

الشمس البشرية

İnsanlık güneşi

أنتم شجاعة العالم

Dünyanın cesareti sen

مصطفى كمال عزيز

Mustafa Kemal candır

مصطفى كمال هو العلم

Mustafa Kemal bayraktır

مصطفى كمال إنسان

Mustafa Kemal insandır

من يقول ماذا

Kim ne söylerse söylesin

من يقول ماذا

Kim ne söylerse söylesin

 

 

 

مرة أخرى

Bi daha bi daha

دع مصطفى كمال يتعلم

 

Mustafa Kemal öğrensin

فليسمع مصطفى كمال

 

 

Mustafa Kemal dinlesin

دع مصطفى كمال يقول

 

Mustafa Kemal söylesin

حرب الاستقلال

Kurtuluş Savaşı

أسطورة جناق قلعة

 

Çanakkale Destanı

مرسوم العالم

Dünyanın fermanı

علاج الإنسان

 

İnsanlık dermanı

أنت بطل شعب

Bir halkın kahramanı sen