hayatı utandıralım!
yeryüzü çocuklarını
içine içine şahlandırırken 
salalım korku duvarlarını üstüne

kaşında,
gözü var mı
demeden
şunu,bunu 
biz yaparak
dolduralım
insanlığın
kalelerini

kararsız gözlerin karanlığını
içimizdeki aşk 
çocukluğuyla
haliç'in kıyılarından 
kürek çekelim

hayatı korkutalım!
be dostlar
bulutların 
güler yüzlü
sabahları
üstünüzde 
dans   ediyor
mavilikleri 
öperek başlayalım
neremiz ağrıyorsa
oramızı özgürlük
oramızı sevda
oramızı kardeşlik 
divanı yapıp

hayatı coşturalım!
yüreğimizin dağlarından indik mi,
ne okyanuslara kavuşur
ne deryalara koşarız
ne eşkiyalar harcarız

şu koca dünyada 
bir 
mazlumların mı
yeri yoktur?
ya da onlara mı
reva görüldü
kan gölleri?

bitmeyen ağrımızın 
onurlu yüzü
direnmek için
nefes alır,
nefes verir

gel gelelim 
insanlığımız
ayağa 
kalmak için 
hayatı 
kucaklayalım 
başım,
gözüm üstüne