Öyle uzun uzun yazmayacağım.

Öyle tarihten örnekler vermeyeceğim.

Sorun Osmanlı’nın yıkılmasıyla başlamıştır.

Türkiye’nin en büyük siyasi sorunu 1923 yılından bu yana yoğun şekilde tartışılmaya açılmıştır.

Yüce Atatürk’ün bu sorunu ortadan kaldırmak için, ulus devlet yaratmak için verdiği mücadele de olmasa esasında bu sorun kökünden halledilmişti.

Sevr ile sonlandırılmıştı.

Sözü fazla uzatmayalım.

Türkiye’nin en büyük sorunu bellidir.

Türkiye’nin en büyük sorunu TÜRKLÜK sorunudur.

Atamızın, senin benim, sessiz çoğunluğun barış adına, “ Ne Mutlu Türküm Diyene” diye haykırması bile onlara göre riyakârlıktır.

Emperyalistler için, etnik ayrılıkçılar için, etnik farklılığını ümmetçilik maskesiyle sunanlar için, sözde solculuk için, aydın kılıklı düşüncesizler için en büyük sorun Atatürk ve Türklüktür.

Siz bakmayın öyle masum etnik isteklerine, Kürtçülük, inanç laiklik adı altında özgürlükçülük taslayan kandırmacalara,

Sorun bellidir.

Yıllardır diri diri gömülmek istenen Türklük bilincidir.

Orta Asya’da Türk Milletinin filizleri daha yeni yeni gün yüzüne çıkarken, el ele kol kola girerken Türkiye’de gün geçtikçe ve şiddetle gündeme getirilen, Türklük karşıtlığı tesadüf olabilir mi?

Onlar için Türklük sorunu anayasanın başlangıç kısmında ve değişmez maddelerindedir.

Kısaca Türkiye’de ciddi bir Türklük sorunu vardır.

Ama ben inadına Türküm,

İnadına Türk gibi düşüneceğim.

İnadına Atatürk’ümden vazgeçmeyeceğim.

Türklük üzerinden rant sağlayanlara da yazıklar olsun.