Halkın gözünde;

CHP, devrimci özelliğini elden bırakmamalı, laik yaşamın yılmaz savunucusu olmalıdır. Halkçılığını, devletçiliğini, cumhuriyetçiliğini elden bırakmamalı, milliyetçi özelliğini yitirmemelidir.

Yöneticilerinin gayesi iktidar olmaktır.

Sokaktaki okumuş, okumamış, işçi, memur, iş insanı, işsiz, köylü, esnaf yani hiçbiri, birbirini tanımayan bir çok insan üç aşağı beş yukarı CHP için aynı şeyleri söylemektedir.

İlk eleştirileri CHP’nin Atatürk’ün ilkelerini sahiplenmekten vazgeçtiği yönündedir.

İnsanlarla derinlemesine görüştüğümde dile getirdikleri husus;

Elinde altı sihirli anahtar bulunan CHP’nin, normalde siyasetin tozunu attırması gerekirken, yıllardır her seçimde arkada kalarak siyasetin tozunu yutmaktan telef olmasını anlayamamakta,

Parti yöneticilerinin CHP’nin asli misyonunu unutarak, toplumsal karşılığı olmayan marjinallerden medet umduklarını ifade etmektedirler.

Ana düşünceleri CHP’nin gövde olarak hâlâ Atatürk’ün partisidir ancak CHP beyin olarak dumura uğramış, adeta kendinin kim olduğunu unutan ve hatırlamayan bir parti haline geldiğidir.

Neden böyle düşündüklerini sorduğumda ise;

CHP yönetici karolarındaki HDP severliği göstermekte ve hatta Atatürk’e bile mesafeli duran, “Ne Mutlu Türküm Diyen” bile diyemeyen bazı yöneticilerin elinde adeta oyuncağa döndürüldüğünü anlatmaktadırlar.

CHP’li arkadaşların HDP hakkındaki görüşleri ise; HDP’nin yasal parti olduğu, kanunsuzsa devletin kapatması gerektiği yönündedir.

Sıradan insanlar HDP’ye oy verenleri PKK’lı görmemekle birlikte, HDP yöneticileri için aynı şeyleri söylememektedir.

Son olarak;

Türkiye’de seçmenin sağı solu yoktur.

Bunca yıldır gördüğüm iktidara oynayan partilerin genellikle ulusalcı/milliyetçi, sosyal demokrat ve mütedeyyin insanların yüreğine dokunduklarıdır. Onların değerlerine sahip çıkmalarıdır.

Buna mukabil iktidarı hedeflemeyen partilerin ise, parti liderine ve yöneticilerine hizmet ettiğidir.