Akın Ok
BİR RAMAZAN SELAMI
Rüyalar ertelendi
Çocuklar büyülendi
Yeni bir gün tik takları
Sesler sokağın sessizliği
Yadigar amca yok!
Esma teyze yok!
Pide kokusu yalnız!
Sabahın ezanı duyulmadı!
Ekonomi karın ağrısı
Yüzü gülmeyen şafağın duası
Memleket bağrında
Derman arar durur!
Bu ne yaprak dökümü
Bu ne de insanlık döngüsü ki
Terazisi çağırır mabeditine
Bir ney nefesinde kalan
Acılar ülkesi ışığı
İki feryad kıyısı kadar
Limanında yorgun kaptan
Gemisi gel gitler aynası!
İşte;
İnsanlık duasına sarılan umut
İnsanlık nöbeti gibi
İnsanlığın cennetini
İnsanlığı için çalıyor.
İsrafı kapital pişmanlığı
İnsafı emek karaborsası
İnanç kanadında
İnkarsız martılar gözleri
İstanbul tarihi;
Mahyalara yazılan bereketi için
Direnç alnında yıkanıyor.
Yeryüzü Çocukları uçurtması
Yarının bayramına kavuşsun diye
Yangınlarını söndürecek
Yurdun divanında meclis kuruyor.
Yeşeren gelecek
Yetim kalmasın diye!
Yakasında güneşi
Yuvasında ümidi
Yürekli günler
Yakamoz sırtında
Yeminlerini unutmayan
Aşk Çocukları anahtarı
Yelkenlerinde kıblesi
Yetiştiği toprak tozu artık!
Ya Ramazan
Hoşgeldin evren kalbine
İnsanlığa adalet dağıtmak için!