Rüyalarından uyanan zamanın çocukları

Bir gecenin kalbine sığamazlar!

O gökyüzü altındaki yaşamın renkleri

O ekmek dağıtan yeryüzü alnına fırça olurlar.

İşte,Rüzgar Fidan tarihinde saklı kalan 

Sanatın dağlarında şahlanan 

Bilinmeyen okullar kapısında

Gözlerinde duran hayatın elleri 

Renklerin senfonisi yazar

Renklerin coşkusun'daki aşkın aynasına çağırır!

 

Türkiye cennetinin alaylı 

Sanatçılar kuşağının yarattığı 

Kahramanlar ordusunun yüreğinde

Kendi tarihini yalnız yazanların 

Destanlaşan insanların 

Karşılıksız dünya kuranların 

Dibine kadar direnenlerin ülkesidir!

O sanatçılar penceresinde duran

Değerlerini yitirmeyenler arasında

Rüzgar Fidan okulunun bahçesi olmaz mı?

Bütün yokluklara rağmen sanatını yaşatmaz mı?

Ne ölümler saatinde

Ne de yıkımlar canında 

Nedensizliklerin suratına fırça darbeleri bırakmaz mı?

Velhasıl ki

Rüzgar Fidan tanıklığında 

İstanbul'dan dünyaya resim sanatının mutfağını

Ülke canında sanat aşkını işleyen alınteri kardeşliği olan

Dünya resim müzesi anahtarını önümüze koyan 

Yürekli Rüzgar Fidan var!

 

Gün gelir türküler mızrabını çalar!

Gün gelir memleket kartallarına arkadaş olur.

Gün gelir vatan toprağında ceylanların yüzüne bakar

Gün gecikmeden insanlığa insanlığını katar ki

Göçüp giden sanat ustalarına 

Gönlü kalan çocuklar ormanına 

Gönlünü verir.

Gerçek aşkında yıkanan zaman atölyesinde 

Erdemin görkemine tarih halısı işler!

Rüzgar Fidan sanatındaki can suyu 

Bazen yaslanır yeryüzü adaletinde 

İnsanlık sayfaları açanların portreleri olur!

O zamansızlık kuyusunda yanan ellerinde 

Bir ömrün renkler senfonisi 

Avni Arbaş selamını

Balaban yüreğinde 

Bedri Rahmi Eyüboğlu damlası

Fikret Otyam cesareti

Nuri Abaç nakışı 

Mihri Müşfik Atatürk'ü olur!

Yetmez mi?

Şimdi; Kadıköy sofrasında 

Yurdun her karış sokaklarında 

Yaşam okullarının ışığına 

Rüzgar Fidan eserleri duvar saati gibi asılırsa 

Sakın şaşırmayın!

Ben astım bile...