En çok onları sevdik!

Evimizin bahçesinde onlar vardı.

Erken uyanan kahramanlardı.

Eğlencenin kralını yaşardık.

Evlerin gecekondu ruhundan

Evrenin betonuna gelen açmaz

Elimizden aldı onları!

 

Evlerimizin dostu,çocukların arkadaşı

Emsalsiz dostluk candaşı oldular!

Elimizde doğan dumanlar olmuştu.

En çok soframıza ortak sancımıza sevgi sardılar.

 

Elenen zaman karanlığında

Evrenin patronları sıraya girdi

En uzak şehrin canından

En yakın dünya haritasında 

Ensemizde onların kirli sistemleri

Evlerin caddelerin,sokaklarında 

Evsiz kaldılar!

Eylemleri olamadı!

Engellenemeyen ellere kurban edildiler.

Evrenin yangının başlatanlar şimdi seyirci arıyor.

Eve mamalar götürülsün yarışındalar.

Evet,onlara hayvan demek marifet değil ki

Ezilmelerine doğalarının ellerinden alınmasına 

Ezber bozacak çareler üretmeyen insanlar olmadık mı?

 

Enkazlar açılan uzak ormanlara gömüldüler!

Evimiz dediğimiz ailemizin çocuğuydular.

Evlere şenlik yaşamlar dışında bir şey istemediler.

Evet, kedilerimize,köpeklerimize,kuşlarımıza 

Evimizin dünyasında yer açmazsak nasıl yaşarız?

Evlerini, hayat alanlarını elllerinden  alma hakkımız olamaz!

Eskimeyecek bir evren kuralıdır yaşama ve yaşatma hukuku.

Elimizi taşın altına koyma zamanı geldi geçiyor;

En çok canlar ordusu canımız onların yaşatılma savaşında hala.

En uzun maratona onların varlığı ile çıktık!

En gerçekçi yarına onlarsız varamayız.

Ekolojinin aynasında onların kararları

Ekolojinin kapısında onların acıları

Ekolojinin sancılarında onların mutluluğu 

Evren yasasının güneşi için 

Evrenin çocukluk  cesaretini büyütmelidir.

Evrenin insanlık aşkı ve insan varsa;

Evimiz onlarsız olamaz,evrenin yıldızı onlarsız doğamaz.

En güzel günlerin gülüşüne onlarla başlamak,

En umutlu yarınlara onlara köprü kurmak,

Elimizin emek saati ve alınteri olsun ki

Evrenin kahramanları bayramını sonsuza kadar yaşasın!

Elini uzattın mı?

Eline el bulmak için yaşattın mı?

Eline gelen kuşların,kedilerin,köpeklerin,balıkların vicdanı için.....