Karaman bana, “nedeni ne olursa olsun,” Türkçe’nin resmiyet esaretinden kurtuluş kararını anımsatır. Eski adı Larende olan bu yerler, Mevlana’nın yoğrulup piştiği konalgaların en önemlilerinden oldu. Edep yol öğrendiğim, desteklerini gördüğüm Ahmet Tufan Şentürk’ten Mehmet Zeki Akdağ’a, Bekir Sıtkı Erdoğan’dan, Mehmet Çınarlı’ya kadar onlarca kişiyi Karamanlıydı. Yunus’tan, Karabekir Paşa’ya kadar onlarca kişiyi bu halkanın içinde anabilirsiniz. Aslım, neslim Sivaslı ama, manevi olarak aidiyet zincirine eklediğim yerler asında Karaman’ın olması doğal değil mi?

Hikmet Elitaş, Karaman'ın Göztepe köyünde 10 Şubat 1966 tarihinde doğdu. 1981'de babası ve ağabeyi kaza sonucu vefat etti. Ailenin geçim yükünü omuzladı. Köyden Karaman’a göçtüler. Ticaret lisesi ve Anadolu Açık öğretim Fakültesini bitirildi.

Uzun yıllar Karaman’da Yunus Emre Halk Ozanları Kültür Derneğinin başkanlığını yaptı. Yurt içi ve yurt dışında düzenlenen şiir etkinliklerine katıldı. Pek çok ödüller aldı. İLESAM’ın Karaman Şubesi Başkanlığın üstlendi. Şiirleri türlü makamlarda bestelendi. O şiirlerden biri “Bırakma Elimi” adını taşıyordu. Hikmet Ulutaş tarafından kürdi makamında bestelenmişti. İki dörtlüğü şöyle:

“Bırakma elimi, bir ömür boyu,

Hep son ol yanımda, yanı başımda.

Kollarıma yaslan, sinemde uyu,

Hep sen ol yanımda, yanı başımda.

Hicran rüzgarları değmesin bize,

Bu güzel aşkımız gelmesin göze,

Hani söz vermiştik birbirimize,

Hep sen ol yanımda, yanı başımda. ….”

Elitaş’ın deneme yazıları “Seyret Camdan Dışarıyı” adlı kitapta bir araya geldi. 2003 yılına kadar söylediği şiirler “Gönlüm Karalar Bağladı” adlı kitapta toplanmıştı.

Kişisel veya arkadaşlarıyla ortak antoloji çalışmaları içimde bulundu.

Hikmet Elitaş’ın bu yıl yayınlanan “Sabır Yetmez Bu Hasrete” (Bırakma Elimi Bir Ömür Boyu) adlı kitabı, şiirleri arasından yapılan bir seçki niteliği taşıyor. İçeriğindeki şiirler arasında, milli, tasavvufi, memleket şiirleri kadar gurbet, hasret ve sıla duyguları yoğunluk kazanıyor:

Beklemeye yok takatim,

Sabır yetmez bu hasrete

Aylar öksüz, yıllar yetim

Sabır yetmez bu hasrete.

Hasret odu sardı bizi

Bir mihrican vurdu bizi

Ayrılıklar yordu bizi

Sabır yetmez bu hasrete.

Ahım arşı tuttu ama

Gönlüm esir düştü gama ...

Zalim felek yetti ama

Sabır yetmez bu hasrete.

Gözlerimden ırmak akar

Beni denizlere döker

İçimde bir sarı efkâr

Sabır yetmez bu hasrete.

Kitap içeriğinde hece, aruz ve serbest vezin örneklerinin bulunduğu 130 civarında şiiri yer alıyor.

Memleket şiirlerinin başında Karaman’ı anlatan güzellemeler var. Şu şehre sevdalı olduğunu bir çok şiirinde dile getirmiş:

“…..Hikmet! metheder dillerde seni

Toprağa düşene kadar bedenİ. ..

Ölürsem saklasın koynunda beni

Deli gönlüm bu şehire sevdalı.”

Hikmet Elitaş, duygulu, yufka yürekli bir kişiliğe sahip ki, bu şiirlerinde görülüyor. Babası ve ağabeyini kaybetmesinden sonra hislerini kafiyeli ve ölçülü bir biçimde ifade etmesiyle başlamış. Bu durum, sevdaya tutulmasıyla ağırlık kazanmış. Gurbette olmasa da benliğinde ayrılığı, gurbeti, sılayı, özlemi duyumsamış:

GÖNÜL SOKAGI

Gönül sokağımda her santim yere

İzin ve ismini yazayım leyla

Bir baştan bir başa binlerce kere

Sen iste resmini çizeyim Leyla.

Bu sokak karanlık gittin gideli

Ne selam ne sabah, yıllardan beri

Kırk yıl kelepçeli gezdirdin beni

Gez de, kırk yıl daha gezeyim Leyla.

Şu deli gönlüme sonbahar gelmiş

Simsiyah saçıma beyazlar dolmuş

Sana giden yollar kördüğüm olmuş

Bilmem ki ben nasıl çözeyim Leyla.

Bu ayrılık öyle zor ki, sevdiğim

Öyle ateş, öyle kor ki sevdiğim

Senden başka kimim var ki sevdiğim

Kime öfkelenip, kızayım Leyla.

Sen yoksun dertlerim depreşir azar

Yanımda ol diye mahşere kadar

Bu sokakta ikimize bir mezar

Sen kaz de, ben aşkla kazayım Leyla.

Hikmet Elitaş, Yunus gibi, Mevlana gibi gönül sultanlarının vücut bulduğu yurt toprakların havasını solumuş. Suyunu yudumlamış. Onların izlerini şiirlerinde görmek mümkün:

BİLMEZ YUNUS'U

Divanı dergaha varıp

Girmeyen bilmez Yünus'u ...

Sinesi aşk ile çarpıp,

Vurmayan bilmez Yünus'u,

Hakkın miskin kulu Yunus

Hak aşkıyla dolu Yunus

Erenlerin yolu Yunus

Ermeyen bilmez Yünus'u.

Senlik, benlik kayırmadan,

Yaratılanı kırmadan

İnsanları ayırmadan

Sarmayan bilmez Yünus'u.

Kalpte iman, dilde şükür,

Eksik olmaz Hakkı zikir

Düşünerek; akıl fikir

Yormayan bilmez Yunus’u.

Kişi bilse gayesini,

Alır sevgi payesini

Yunus'ça aşk mayasını

Karmayan bilmez Yunus’u.

Bir bölümünü aldığım bu şiir Hüseyin Soysal tarafından muhayyer Kürdü makamında bestelenmiş.

Sabır Yetmez Bu Hasrete, Konya’da Çimke Yayınları tarafından basılmış. Şairle hikmetelitas@hotmail com adresinden ilitişim kurabilirsiniz.