Şiddet kime yapılırsa yapılsın onay veremeyeceğimiz bir davranış biçimidir. Hele güçlünün güçlü olduğunu şiddetle ifade etmesi hastalıklı bir ruh halinin dışa yansımasıdır. Kadına şiddet, çocuğa şiddet…

Cümleyi kurarken bile insanın beyni yanıyor, yüreği kanıyor. Sosyal medyadan, televizyon ekranlarından adım başı bu haberler.

Anlıyoruz ki; dinin emri bu, kültürümüzde şu demek pek çözüm değil. Çünkü insanların dini nasıl okudukları ve hayatlarına doğru aktarabildiği kadar haberi var. Yahut ihtiyaç hissettiği kadar!

Görülen o ki; bu muhabbet içimizi söke söke gidecek, bitmeyecek. Nikâh helaldir. Nikâh kadar boşanmak (Talak) da helaldir. Helali görmezden gelemeyiz. Hiç kimse nikâh masasında evlilik imzasını boşanmak için atmaz. Fakat yuvada huzur yerini kâbusa bırakmışsa bu imza geri alınabilir, alınmalıdır!

Olup, bitenler ve şiddetin sıradanlaşmış olması insanı düşündürüyor. Arayışa itiyor. Acaba ne yapılmalı, neler yapılmalı diye sormadan, kafa yormadan edemiyor insan.

Evlilik öncesi bireylerin evliliği yürütebilecek ruh ve beden sağlığına sahip olup olmadığına bakılmalıdır. Sağlık Bakanlığı, Aile Bakanlığı bu konuda etkin olmalıdır. Evliliklerde eşlerin birbirlerine kullandıkları dil son derece önemlidir. Sağlıklı cinsel hayatlarının olması son derece önemlidir. Birbirlerini tamamlama, sayma, sevme, kabullenme noktasında azami gayret harcanması son derece önemlidir.

Bütün bu sıraladıklarımızın ancak eğitimle çözülebileceği aşikârdır. Ayıp- günah kıskacında debelenip duran davranış bozukluklarının tedavisinin, ıslahının yapılması gerekmektedir. Her insan kendi hayatını en az hasarla devam ettirmek hayaliyle yaşar. Bu evlilik ve cinsel hayat içinde kaçınılmaz bir durumdur. Erkek- kadın, bu eğitimi almalıdır. Nasıl ve niceliği konusunda işin uzmanları devreye girmelidir. Aile Hekimlikleri gibi ulaşılabilir merkezlerde bu eğitimler verilmelidir.

Kim bilir belki kendimizce ifade ettiklerimiz bir yerlere olumlu mesaj olarak gider!

Böyle olması dileğiyle efendim.