Yüksek Mahkeme, boşanma davasının temyiz sürecini değerlendirirken boşanma sebebi olarak kocanın tembellik yapmasını saydı.

Genç kadın kocasından şiddet gördüğünü söyleyerek Aile Mahkemesi’ne boşanmak için başvuruda bulundu. Mahkeme davalı erkeğin tam kusurlu olduğuna karar vererek tarafların boşanmasına karar verdi.

Koca, kararı istinafa götürdü ve kocaya kusur olarak yüklenen unsurların bir kısmı dosyada ispatlanamadı, bir kısmı da kadın tarafından usulünce dayanılmadığına hükmedince davacı kadın temyiz için Bölge Adliye Mahkemesine başvurdu. Temyizle beraber Yargıtay 2. Hukuk Dairesi emsal bir karar alınmasını sağladı.

İlgili kararda kocanın 1,5 yıldır boş gezmesi, ekonomik olarak ailesine destek vermemesi dikkat çekici oldu. Oy çokluğu ile alınan kararda, eşin çalışmıyor olması ağır kusur sayıldı ve karar şöyle oldu:

“Davalı kocanın 1,5 yıldır çalışmadığı, etrafta boş gezdiği, bu süre zarfında kadının annesinin baktığı, kocanın birlik yükümlülüklerini ihmal ettiği, tanık beyanları ile sabit olduğu anlaşılmaktadır. Bu durum karşısında tarafların ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devam etmesine izin vermeyecek şekilde geçimsizlik mevcuttur. Olayların akışında davacı kadın haklıdır. Eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın kanunen mümkün görülmediği sebebiyle boşanmaya karar verilecek yerde yetersiz gerekçe ile reddine karar verilmesi yanlıştır. Bozmayı gerektirmiştir.”